‘Nog even en dan heb ik twee weken vakantie’. Met een diepe zucht kijkt mijn klant mij aan. ‘Het lijkt wel of alles nog dit jaar klaar moet zijn. Alsof er in januari niet gewoon een nieuw jaar begint’. Ze moppert op haar leidinggevende die ineens allerlei cijfers en overzichten moet hebben, terwijl er ook een aantal projecten lopen met een deadline aan het eind van het jaar.
Ook privé heeft ze het in deze tijd natuurlijk druk met voorbereidingen op de feestdagen. Te veel dat samenkomt. De kans is groot dat ze straks haar vakantie moet gebruiken om bij te komen en er niet echt van kan genieten.
Natuurlijk kan ze kijken naar waar ze invloed op heeft en waar ze andere keuzes in kan maken. Zoals met haar leidinggevende bespreken of de informatie die ze moet opleveren wel echt zo belangrijk is. Ze kan kijken bij welke projecten de deadline naar achteren kan. Ze kan de feestversiering dit jaar soberder houden en boerenkool serveren in plaats van een uitgebreid kerstdiner. Zinvolle oplossingen die zeker stressverlagend werken.
Al doorpratend komen we erachter dat er een patroon bij haar is ontstaan: werken van vakantie naar vakantie. Tot nu toe komt ze ermee weg. Het gevaar bij deze strategie is echter dat het stressniveau geleidelijk aan dusdanig oploopt dat op enig moment een paar weken vakantie niet meer voldoende is om bij te komen. In een gezond leefpatroon wisselen actie en ontspanning elkaar af. De berg gaat omhoog bij actie, dan gebruik je je energie volop. Hij gaat vervolgens naar beneden bij ontspanning. Dan kan het lichaam zichzelf weer herstellen.
Het is lastig in deze snelle tijd de broodnodige rust te vinden. De prestatiedruk ligt hoog, er zijn veel sociale verplichtingen en daarnaast ook nog voortdurende prikkels zoals Facebook en Snapchat. Het gevolg is dat we wel steeds verder de berg oplopen, maar vergeten steeds weer even terug te keren naar het dal. Dat hoeft niet groots te zijn. Met kleine recuperatiemomenten kom je al een heel eind.
Dus staar een paar minuten uit het raam na een inspannend telefoongesprek, ga op je gemak naar de wc in plaats van vlugvlug, ga lunchen met een gezellige collega in plaats van in je eentje achter je bureau, loop via een omweg naar de printer. Maar misschien wel de allerbelangrijkste tip: beschouw rust nemen net zo belangrijk als actief bezig zijn. Zie rustmomenten niet als slap en ongewenst maar als noodzakelijk en voedend.
Herkenbaar, Carla!
Een goed stuk!
Helemaal mee eens. Na 3 maanden rust en ruimte ga ik in januari weer fris en fruitig fulltime aan de slag. Heb het nodig, goed voor mijn persoonlijke “zaak”.
Mooi blog Carla! De situatie die je beschrijft, komt veel voor!