Ik heb de baan gekregen en werk met veel plezier bij mijn huidige werkgever. Ik zal het niet mooier maken dan het is: ze hadden twijfel om me aan te nemen. Niet door mijn kunde of kennis maar door mijn burn-out. Maar ze durfden het aan, al kreeg ik als uitzondering een halfjaar contract in plaats van een jaarcontract.
En wat was het zwaar om van de 1 op de andere dag weer volledig te gaan werken. Het kostte echt veel energie om het werkende tempo weer bij te houden. Wat me echt trots maakt is dat ik zodra ik merkte dat ik slecht begon te slapen en weer moe werd, ik wist wat ik moest doen. Terugschakelen, rust opzoeken zodat ik ook kon blijven ontspannen, onnodige afspraken afzeggen.
Het heeft gewerkt! Inmiddels kan ik zeggen dat ik weer terug ben op mijn oude niveau qua energie en ik oprecht plezier heb in mijn werk. Ik doe weer waar ik goed in ben, ik heb weer plezier en lach weer op mijn werk, ik slaap goed en lig niet meer te malen. Ik ben ik weer. En als kers op de taart heb ik deze week te horen gekregen, dat men zo positief is over mijn werk dat ik een vast contract krijg.
Ik ben sterker en gelukkiger dan lang voor mijn burn-out het geval was. Voor alle mensen die nu zelf dit proces door gaan of iemand kennen die een burn-out heeft. Ik kan geen woorden vinden om te beschrijven hoe zwaar het was. Hoe vaak ik wel niet totaal in de put zat omdat ik na een keertje koken/ sporten/ afspreken met vrienden compleet uitgeblust was en dagen bij moest komen. Het
is ook super moeilijk om gedrag en eigen overtuigingen los te laten en open te staan om de dingen anders te zien of te doen. Maar met goede hulp, lees hier professionele hulp, is het mogelijk.
Hou vol, accepteer de slechte dagen, vecht niet tegen je ziekte, geloof in jezelf.
Geef een antwoord